Slogan Olmak!

Bu bloğu açmaya askerdeyken karar verdim. Orduevi resepsiyonunda oturup, çoğunlukla müzik dinlerken çıkan şarkılarla ilgili olarak içimden “bu şarkıyla ilgili edecek birkaç kelamım var” diye geçiriyordum. Bir çok melodiyle ilgili kafamda hikayeler canlanırken, ilk yazının ne olması gerektiği üzerine hiç düşünmemiştim. Hani başlangıç olmasa ya da, ne bileyim işte hayal ederken zaten başlamış bir vakanın veya hengamenin içindeyken düş bahçesini kurmak gibi.. lakin o düş bahçesine ilk tohumun ekildiği, fiilen ekildiği o vakit düşünülmez. Hep bahçenin içinde dolaşıldığı hayal edilir. Bu da öyleydi işte.

Şüphesiz özel bir şey olmalıydı.. Fakat geçen hafta askerliğim bitmiş ve memlekete dönmek için havaalanına giderken, o slogan şarkıyı dinledim ben de. Askerdeyken bu şarkının böyle kısa sürede slogan şarkı olmasına şaşırmıştım hani klasik slogan şarkıların, dinleyici tarafından içselleştirilmesi zaman alır genelde ve yıllar sonra özdeşleşir bir eylemle. Fakat Hande hanım bunu çok kısa sürede başarmıştı. Askerdeyken, teskere alan herkesin o özel günde dinlediği, çıkarken dudaklarında dolanan melodiler hep aynıydı. “Gideceğim tek yer havaalanı..”

Ne yalan söyleyeyim, askeri araç beni havaalanına götürürken şöför de, bu parçanın geleneksel (hatta bu kadar kısa sürede ananeleştiği için 1. Geleneksel ) hale geldiğini kavramış, kendine bir “teskereye giden askerelere dinletilecek mp3 cd’si” hazırlamıştı ve yola çıkar çıkmaz Hande Yener’in “ha haa” diye şebek şebek başlangıcı sizin de bir anda “o güne” ulaştığınızı ima eder gibi mutluluk veriyordu. Garip vesselam ama bir o kadar da takdire reva yazının başını düşününce. Bu kadar kısa sürede bu kadar sloganlaşan bir şarkı olmuş havaalanı. Ben askerdeyken bunu gördüm ve hiç de “özel” bir şarkı olmamasına rağmen haftanın anlam ve önemi neticesinde ilk postu oldu bu bloğun. Son olarak; “Ben de koyujam haa”. Herkese mutlu bir haftasonu dilerim efenim.